به بهانه سفر اخیر دکتر عارف به رشت

یادداشتی از سارنگ حسن‌پور

بعد از حدود سه سال از نشست با هیات راه انداز بنیاد امید ایرانیان در گیلان در تاریخ نوزده شهریور نودو چهار این بنیاد پژوهشی غیر سیاسی الحمدلله در تاریخ بیست و یکم تیرماه نود و هفت و بعداز برگزاری دو انتخابات کشوری از زمان تاسیس بنیاد در کشور دراستان گیلان با حضور دکتر عارف راه اندازی گردید و البته باعث بسیار خرسندیست که دکتر عارف بعد از دوران طولانی و مدید در این اواخر از صندلی مجلس خود برخاسته اند و به اظهارنظر در مورد مسائل سیاسی کشورمیپردازند و ایکاش همانگونه که در سخنرانیشان نیز عنوان نمودند،به اظهار نظر سیاسی نمیپرداختند و آنرا به حاج الیاس حضرتی واگذار مینمودندتا بیش از این واژه امید!بی رمق نمیشد.اگر فاصله سه ساله افتتاح دفتر بنیادگیلان رامبنایی برای پاسخگویی به عملکرد واهداف وشعارهای ایشان در مجلس به مردم بدانیم باید عمری چون نوح داشت تاایشان بتواند در این بزرگراه با دنده یک چنان از اوضاع آرام و بی دغدغه مملکت سخن بگویند و با آرامش مثال زدنی از اجرای رویکرد شکست خورده بنیادامید مبنی برتربیت ۵۰۰نیروی جوان درسطح کشور بگویند و بجای تقویت رویکرد و رفع موانع از تغییر این رویکرد و شکست آن سخن بگویند.
در سال۹۴ بهمراه اعضای شورای حامیان تدبیر و امید (که آنروزها مقتضای سن نامش هنوز شورای جوانان تدبیر و امید بود) دیداری با ایشان داشتیم و در پاسخ به سئوال یکی از اعضا مبنی بر اینکه چرا جنابعالی بعنوان معاون اول دولت اصلاحات هیچ نگاه و تفکری بجهت کادرسازی و تربیت نیروی کارآمد جوان برای اداره کشور نداشتید، بصراحت عنوان نمودند که ” ما فکر نمیکردیم اوضاع بدین صورت بشود و ما در زمینه عدم بکارگیری جوانان و عدم کادر سازی اشتباه کردیم”
باید بایشان یادآور شد : آقای دکتر عارف! شما مرد تکرار اشتباهات هستید!
اکنون سه سال از حضور ایشان و سایر امیدی ها بعنوان نماینده مجلس در فراکسیون امید میگذرد چرا و چگونه قدمی در مسیر اصلاح اشتباهات گذشته و رفع موانع جوانگرایی برداشته نشد؟چرا تاکنون تفکیک سازمان ملی جوانان از وزارت ورزش در مجلس بسرانجام نرسیده است؟
امروز باید پاسخگوی عملکرد بود و گفته شود بر سر آرای ملت و پایگاه اجتماعی اصلاح طلبی که همواره بر عهد خود با آرمانهای کشور و اصلاح طلبی پایدار بوده است چه آمده است؟
بهتر است در فرصت باقیمانده تمام کسانی که از ملت رای خود را دریافت کرده اند از ناظر به حاضر در وقایع و فضاهای سیاسی تغییر یابند و به صاحبان رای خود وفادار باشند که اگر غیر از این باشد بسمتی خواهند رفت که دیگر بازگشتی در کار نخواهدبود.